- ciachać
- 印章
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
ciachać
Look at other dictionaries:
ciachać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ciachaćam, ciachaća, ciachaćają, ciachaćany {{/stl 8}}– ciachnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ciachaćnę, ciachaćnie, ciachaćnij, ciachaćnął, ciachaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciachać — ndk I, ciachaćam, ciachaćasz, ciachaćają, ciachaćaj, ciachaćał, ciachaćany ciachnąć dk Va, ciachaćnę, ciachaćniesz, ciachaćnij, ciachaćnął, ciachaćnęła, ciachaćnęli, ciachaćnięty, ciachaćnąwszy, pot. «ciąć, krajać, rąbać; uderzać, zwłaszcza… … Słownik języka polskiego
ciachać się – ciachnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciachać siebie – ciąć, uderzać w jakąś część swojego ciała, ubioru; kaleczyć się, chlastać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciachnąć się nożem w rękę. Ciachać się przy goleniu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciachnąć — → ciachać … Słownik języka polskiego
ciachanie — ↨ ciachanie się n I rzecz. od ciachać (się) … Słownik języka polskiego
ciapać — ndk IX, ciapaćpię, ciapaćpiesz, ciap, ciapaćał, ciapaćany ciapnąć dk Va, ciapaćnę, ciapaćniesz, ciapaćnij, ciapaćnął, ciapaćnęła, ciapaćnęli, ciapaćnięty, ciapaćnąwszy 1. pot. «uderzać ostrym narzędziem; ciąć, rąbać; ciachać, dziabać» Ciapać… … Słownik języka polskiego
